O ile zjawisko przyrostu punków rastrowych jest stosunkowo dobrze zdefiniowane i przewidywalne, o tyle procesy rządzące wypieraniem farby przez roztwór nawilżający są dużo trudniejsze w opisie matematycznym ze względu na bardzo wiele czynników wzajemnie na siebie wpływających i umożliwiających ich jednoznaczne zdefiniowanie.
Założenia opisu matematycznego tego procesu, jakkolwiek możliwe do zdefiniowania, wykraczają poza ramy niniejszego artykułu i na jego potrzeby opisywany proces można traktować jako całkowicie empiryczny.
Czynniki wpływające na zjawisko przyrostu punktów, zgodnie z podziałem na „a”, „b” i „c” nie są równe co do wielkości udziału w całkowitym wzroście wartości tonalnych na druku wobec udziału procentowego powierzchni drukującej na formie drukowej.
O ile czynniki tzw. geometryczne („a” oraz „b”) powodują fizyczny wzrost udziału zadrukowywanej powierzchni – tj. środek barwiący na podłożu zajmuje fizycznie większą powierzchnię niż zajmowały elementy drukujące na formie drukowej, o tyle czynnik optyczny („c”) powoduje pozorny wzrost zadrukowanej powierzchni – elementy pochłaniające światło nie są fizycznie pokryte środkiem barwiącym…
cz. 2 znajdziecie tutaj!.
Źródło: Heidelberg Polska
