Druk online nie był wynalazkiem ani nagłym pomysłem, ale modelem biznesowym, który stał się możliwy dzięki nowym warunkom ramowym w szybko rozwijającym się środowisku technicznym. Głównymi akceleratorami były zwiększona wydajność komputerów i sieci oraz World Wide Web pod koniec drugiego tysiąclecia. Samo to jednak nie wystarczyłoby dla modelu biznesowego druku online, gdyby nie niezwykły postęp w formacie wymiany danych PDF, znormalizowanym druku (PSO) i technologii Comuter-to-Plate.
Tak więc różne elementy techniczne połączyły się, aby umożliwić wydajne i przemysłowe drukowanie. Nawiasem mówiąc, nie było przypadkiem, że druk cyfrowy, jaki znamy dzisiaj, stał się możliwy w tym samym czasie. Druk cyfrowy również wymagał wysokiej wydajności komputera i sieci oraz standardów przemysłowych, aby wyjść z cienia drukarek w centrach komputerowych i drukarek komputerowych.
Tak więc technologia druku online już istniała. Sieć World Wide Web również istniała od 1991 r. Jednak po publicznym udostępnieniu sieci World Wide Web konieczne było stworzenie odpowiedniego interfejsu dla klientów dla istniejących przeglądarek Mosaic, a następnie Netscape. Wymagane przyjazne dla użytkownika systemy zamówień dla Web-to-Print musiały obejmować dużą różnorodność produktów drukowanych i być w stanie zaprezentować je w zrozumiały sposób. Gdy pierwsze systemy sklepowe były już dostępne, model biznesowy Web-to-Print mógł wystartować w połowie lat 90-tych. Jednak na wielki przełom trzeba było jeszcze trochę poczekać. Wynikało to z wysokich wymagań dotyczących niezawodności produkcji i logistyki, które musiały zostać spełnione przez nowy biznes.
Około dwóch do trzech tuzinów tak zwanych start-upów „e-drukarskich”, które próbowało szczęścia w USA, było finansowanych przez inwestorów venture capital, najpierw weszło na giełdę, a następnie upadło wraz z pęknięciem bańki dotcomów w 2000 i 2001 roku. Od tego momentu Web-to-Print miał negatywną etykietę nie najlepszego pomysłu. Jednak nieliczni, którzy pozostali, kontynuowali działalność.
Wśród nich był Robert Keane, który założył swoją firmę VistaPrint w Paryżu w 1999 roku, a dopiero później zbudował swoje „imperium” w USA. W końcu Cimpress, jako marka parasolowa różnych firm zajmujących się drukiem online, jest liderem wśród drukarni internetowych na całym świecie z obrotem wynoszącym prawie 3 miliardy euro.
Podczas Online Print Symposium 2023 w Monachium, Keane opowiedział o początkach druku online i stwierdził, że przełom rozpoczął się po 2000 roku, kiedy to dostrzeżono możliwości i potrzeby cyfryzacji, a pierwsze dostępne na rynku oprogramowanie Workflow do automatyzacji procesu przygotowania do druku było dostępne od targów drupa 2000.
Chociaż początkowo druk online dotyczył głównie produkcji wizytówek, łączenie zleceń sprawiło, że proces ten był tańszy niż praca nad pojedynczymi zamówieniami, co było powszechne w drukarniach. Jednocześnie nowy model biznesowy przyniósł ze sobą bezprecedensowy poziom przejrzystości cen w Internecie, a ze względu na niskie koszty produkcji „drukarni internetowych” również niższe ceny niż w tradycyjnych drukarniach. Co nie do końca spotkało się z aprobatą „kolegów po fachu”.
Aby utrzymać koszty produkcji na jak najniższym poziomie i umożliwić łączenie zamówień, drukowane materiały musiały zostać ustandaryzowane, co w branży było uważane za niemożliwe ze względu na różnorodność wariantów. Niemniej jednak udało się ograniczyć mnogość papierów i formatów, a tym samym drukować w ustandaryzowany sposób…
więcej na łamach czasopisma Świat Poligrafii Professional
