Odzież ochronna i środki ochrony indywidualnej (ŚOI) stosowane są niemal we wszystkich obszarach przemysłu i rzemiosła. Noszenie odzieży ochronnej przez pracowników jest obowiązkowe, o ile wynika to z oceny ryzyka na danym stanowisku pracy. W wielu przypadkach jest to konieczne. Co jednak należy przy tym uwzględnić? Jaką rolę w akceptacji odzieży ochronnej przez pracowników odgrywa komfort noszenia i jej krój? Dlaczego konserwację odzieży ochronnej warto zlecić profesjonalnemu usługodawcy specjalizującemu się w tekstyliach przemysłowych?
Wiele osób myli pojęcia „odzież robocza” i „odzież ochronna”. Na czym jednak właściwie polega różnica? Odzież ochronna chroni użytkownika przed zagrożeniami w jego środowisku pracy. Z kolei odzież robocza stosowana jest w sytuacji, gdy własna odzież pracownika mogłaby ulec zniszczeniu lub silnemu zabrudzeniu podczas wykonywania pracy lub jeśli wymogi techniczne czy też higieniczne powodują, że odzież pracownika, której używa on na co dzień, nie powinna być noszona, np. w przemyśle farmaceutycznym lub spożywczym.
Normy – wskazówką w procesie doboru odzieży ochronnej | W zależności od rodzaju ryzyka, jakie zostało określone dla danego stanowiska roboczego, odzież ochronna umożliwia ochronę pracownika przed różnymi zagrożeniami, takimi jak ładunki elektrostatyczne, zagrożenia termiczne podczas występowania łuku elektrycznego, wysokie temperatury i płomienie czy też płynne chemikalia.
“Obowiązujące międzynarodowe normy stanowią dobrą wskazówkę dla pracodawców w zakresie doboru odpowiedniej odzieży ochronnej. Na przykład norma EN ISO 11612 opisuje, jaka powinna być odzież, by chronić człowieka przed czynnikami gorącymi i płomieniem, zauważa dr Marta Kwaśny, specjalistka ds. BHP w polskim oddziale firmy Mewa.
Istnieją normy ogólne, takie jak np. PN-EN ISO 13688:2013-12 (Odzież ochronna — Wymagania ogólne oraz PN-P-84525:1998 (Odzież robocza — Ubrania robocze), które należy uwzględniać w Polsce. Każdy rodzaj odzieży chroniącej pracownika przed określonym zagrożeniem, musi spełniać wymagania określone w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie środków ochrony indywidualnej oraz uchylenia dyrektywy Rady 89/686/EWG, a także wymogi odnośnych norm oraz wymagania stawiane tkaninom wykorzystywanym do produkcji odzieży ochronnej. Przykładem jest tutaj norma PN-EN 1149-5:2018-10, Odzież ochronna – Właściwości elektrostatyczne – Część 5: Wymagania materiałowe i konstrukcyjne.
