Rynku opakowań na warzywa i owoce zdecydowanie nie można sprowadzić tylko do worków na ziemniaki, siatek na cytrusy czy też skrzynek na jabłka.
Ostatnie 20 lat to intensywny rozwój branży – czas wprowadzania na rynek nowych rozwiązań opakowaniowych, które w coraz większym stopniu stawały się dopasowane do indywidualnych potrzeb konsumentów. To już nie tylko zwykłe raszlowe worki. Producenci wypracowali nowe opakowania: nowe materiały i sposoby ich łączenia, różnorodny design, metody znakowania, funkcjonalności i wiele, wiele innych.
To również obszar wprowadzania innowacji, rozwijania technologii, patentów oraz inwestowania. Firmy produkujące opakowania mają swoje własne działy R&D (Research and Development), czyli badania i rozwoju, dążąc nie tylko do coraz lepszej jakości czy poszerzania oferty, ale też do osiągania ekologicznego zrównoważenia w produkcji opakowań.
Widząc opakowania na sklepowych półkach, możemy odnieść wrażenie, że nie znajdujemy w nich nic oryginalnego, a jednak jest to wynik pracy, starań i badań wielu osób. To również własność intelektualna, wiedza technologiczna, zasoby ludzkie, doświadczenie. Rezultat prób i błędów, których koszty ponoszą autorzy opakowań. Nic więc dziwnego, że producenci starają się chronić swoje wzory i innowacje. Sposobem na to jest odpowiednie znakowanie.
Na opakowaniach widoczne może być logo ich producenta, zazwyczaj nie rzucające się w oczy i nie na pierwszym planie, co jest naturalne, jednak pozwala to na identyfikację autora. Widoczne na opakowaniach certyfikaty to również własność producenta. Certyfikaty mogą dotyczyć kompostowalności, zdatności do recyklingu, pochodzenia surowca (źródła pozyskania, np. PEFC® lub FSC® w przypadku papieru pochodzącego z kontrolowanych upraw leśnych) i wielu innych aspektów. Każdy z takich znaków na opakowaniu ma swój unikalny numer przypisany do producenta opakowania, który bierze za swój produkt odpowiedzialność.
Ten numer powinien być również umieszczony na opakowaniu. Jeśli go nie tam nie ma, powinno to wzbudzić nasze podejrzenia co do legalności użytego certyfikatu. Kolejnym narzędziem identyfikacji i ochrony producenta opakowania są patenty. To prawnie chronione technologie, wzory a nawet nazwy opakowań. Urząd Ochrony Patentowej po rozpatrzeniu unikatowości danego rozwiązania przypisuje mu chroniony status własności przemysłowej. Każdy patent ma swój numer w oficjalnym rejestrze.
Przykładem może być opakowanie Bobasket®, którego właścicielem jest polski producent opakowań, firma SILBO. Bobasket® to wzór prawnie chroniony przez Europejski Urząd Patentowy. Zastrzeżona jest zarówna nazwa jak i sposób wytwarzania. Silbo opracowało zresztą wiele innych rozwiązań, które są oficjalnie opatentowane.
„Uzyskanie oficjalnego patentu to czasochłonny proces, wymagający wysokiego poziomu innowacyjności, precyzji oraz znajomości prawnych aspektów ochrony własności intelektualnej. Poza tym, że to długa procedura, to również kosztowna, bo za utrzymanie patentów płacimy co roku, w każdym kraju obejmującym nas ochroną” – tłumaczy Marcin Śpiewok, właściciel firmy i autor patentów.
To, że firmy chronią swoją własność przed nieuczciwą konkurencją i kopiowaniem wzorów oraz technologii to jedna strona medalu. Drugi istotny aspekt, to również uczciwość w dokonywaniu wyborów. Jako klienci mamy wybór – wspierać innowacje lub popierać nieuczciwe praktyki biznesowe.
Dlatego tak ważny jest dobór dostawców opakowań. Warto sprawdzić nie tylko autentyczność certyfikatów, posługiwać się potwierdzonymi w oficjalnych rejestrach numerami oraz śledzić obieg informacji o firmie. Ostatecznie straty wizerunkowe za posługiwanie się skopiowanym opakowaniem czy nieistniejącym certyfikatem poniesie nie tylko autor opakowania, ale również firma posługująca się fałszywym produktem, nadrukowując na nie logo swojej marki.
Źródło: SILBO
